Γιώργος Θέμελης: Γενεαλογία του προσώπου (II)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Ε. Γενεαλογία του προσώπου

II

Το πρόσωπο της μητέρας ανοίγει, πολλαπλασιάζεται.

Τη νύχτα βγαίνει σαν ένας ήλιος
Του Μεσονυκτίου.

Φέγγει στα σκοτεινά δωμάτια
Και στους σιωπηλούς διαδρόμους.

Διώχνει τις σκιές και τα κακά σκυλιά.

–Έξω από μας, έξω στους δρόμους
Ουρλιάζει ο άνεμος, φεύγουν οι λύκοι.

Έξω από μας, έξω απ’ την ψυχή μας.–

Μέσα στον ύπνο η τρυφερή ψυχή,
Ανάμεσα πουλιά και ζώα, ψάρια ζωντανά,
Ανάμεσα αστραπές και ξαφνικά σκοτάδια,
Γυρεύει τα μάτια της στα μάτια της μητέρας
Γυρεύει τα χείλη της στα χείλη της.

Γυρεύει όλη τη λάμψη της να λάμψει.

Από τη συλλογή Η Μόνα παίζει (1961) του Γιώργου Θέμελη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης

View original post