Tasos Livaditis – Poems, Volume II (Libros Libertad) is one of our ten #2023GriffinPoetryPrize longlisted collections. Congratulations!
Griffin Poetry Awards, 2023
Day: 03/22/2023
Wheat Ears-Selected Poems
Letter
Wished to write you a letter
to say I loved you
but soon I recalled
people don’t write letters anymore
grabbed the mobile
and texted that
I wanted to see
your playful eyes
turning on your phone
you appeared on the screen
with your laughing eyes
and you laughed, and laughed
and said that I was
an old school student
as I sent a kiss to you
from other side of the planet
Yannis Ritsos – Poems, Selected Books
YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books
Η Ελένη/Helen
Τα άλλα, σα να μην ήταν τίποτα — χάθηκαν. Άργος, Αθήνα, Σπάρτη,
Κόρινθος, Θήβα, Σικυών, — σκιές ονομάτων· τα μιλάω· ηχούν σαν βουλιαγμένα
μες στο ασυντέλεστο. Κάποιο χαμένο ευγενικό σκυλί στέκει
μπροστά στην προθήκη ενός φτηνού γαλατάδικου. Μια νέα περαστική το κοιτάζει·
αυτό δεν αποκρίνεται· η σκιά του απλώνεται στο πεζοδρόμιο μεγάλη.
Δεν έμαθα ποτέ μου το γιατί. Κι ούτε υπάρχει θαρρώ. Μένει μονάχα
αυτή η εξευτελιστική, εξαναγκασμένη (από ποιόν;) επιδοκιμασία
καθώς γνέφουμε «ναι» με το κεφάλι, σα να χαιρετούμε κάποιον
με απίστευτη δουλοφροσύνη, ενώ κανείς δεν περνάει, κανείς δεν είναι.
The other things are lost as if they never existed Argos Athens
Sparta
Corinth Thebes Sykion – shadows of names I pronounce and they
echo as if they are sunken
in the incomplete A stray well-bred little dog stands
before the window of a poor dairy A young woman passing by
looks at it
it doesn’t respond its shadow is spread on the sidewalk
enlarged
I never learned the reason I doubt it truly exists There remains
only that humiliating compulsive (from whom?) approval
like when we nod yes as if we greet someone
with incredible servitude although nobody goes by
nobody is there
Ιωάννα Λιούτσια, Οι ποιητές πεθαίνουν κάθε μέρα
Οι ποιητές πεθαίνουν κάθε μέρα
Οι ποιητές πεθαίνουν·
κάθε μέρα κι ένας από δαύτους
είναι, λένε, μολυσμένοι.
Στις πέντε τους μαθαίνεις
στις έξι τους ξεχνάς
και Κύριε Ελέησον
κι ανάπαυσον στο ενδιάμεσο.
Αμήν, σταυροκοπήματα και πάμε παρακάτω.
Μα τι με νοιάζει εμένα;
Εγώ σκέφτομαι μοναχά το στόμα σου
που έχω και δεν θέλω τα φιλιά του
που θέλω και δεν έχω τα φιλιά του
σκέφτομαι πως το όνομά μου είναι
Σαρλότ, Ρεβέκκα, Λίζα
ό,τι σ’ αρέσει εσένα, αρκεί όχι εγώ
πηγαίνω στον καθρέφτη και προσεύχομαι
άλλο θεό δεν έχω απ’ το είδωλό μου
κανείς δεν με πιστεύει άλλωστε
πώς να στραφώ εγώ στην πίστη κάποιου άλλου;
αφού κι οι ποιητές πεθαίνουν κάθε μέρα
τι να τις κάνουν πια τις προσευχές μου;
Δεν κάνουνε σουξέ τα μελοδράματα.
Μόνο καμιά φορά αν σε αγγίζω λίγο
στον αγκώνα, στα γόνατα, στα κόκαλα και τις αιχμές σου
μόνο τότε μαζεύονται κάποιοι απ’ αυτούς τριγύρω
View original post 87 more words
Hellenic Canadian Literature 