Γελωτοποιός
Και σαν να ξεφυλίζαμε τις σελίδες πορνοπεριοδικού
φτάσαμε στο σπίτι του γελωτοποιού. Τον βρήκαμε
με την πλάτη του στον τοίχο να σκέφτεται πόσο
σύντομη είναι η ζωή και πως ο καθένας δικαιώνονταν
μετά το θάνατό του.
Σε μια στιγμή παροξυσμού φτερά φυτρώσαν
στους ώμους του κι είπε, ‘ξέρω πώς να σας κάνω
να γελάσετε’, και δεν αμφιβάλαμε καθόλου αφού
κι ο βασιλιάς ποτέ δεν τον αμφισβήτησε, γι’αυτό
άλλωστε και τον πλήρωνε, εμείς όμως πάντοτε
αμφιβάλλαμε για το βασιλιά και τους λεκέδες
στο παντελόνι μας που μαρτυρούσαν απιστία, ώσπου
τελικά σηκώθηκε ο Υπεράνθρωπος και χαμογελώντας
αγκάλιασε το γελωτοποιό κι είπε, ‘αδερφέ μου, εσύ είσαι
ο εκλεκτός μου.’
Jester
As though going through the pages of a porno-magazine
we arrived at the house of the jester. With his back against
the wall he contemplated on how short life was and how
everyone was justified right after their death.
In a moment of paroxysm he grew wings and said,
‘I know how to make you laugh’, something we never
doubted. After all the king never doubted his creativity,
for this he hired him, however we always doubted
the king and the stains on our pants were witnesses
of infidelity, until finally He stood up, the Übermensch
and smiling at the jester He hugged him saying:
‘my brother, you are my chosen one.’
Hellenic Canadian Literature 