Greek Canadian Literature

Του Στέφανου Μίλεση

Η πρώτη μεταπολεμική ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1947 επί Δημαρχίας Γεωργίου Χαραλαμπόπουλου. Το Δημοτικό θέατρο είχε υποστεί ρωγμές στην εξωτερική του εμφάνιση από τους βομβαρδισμούς αλλά και τη χρόνια εγκατάλειψη. Το Δημοτικό Θέατρο λόγω των ζημιών αυτών είχε διακόψει με αστυνομική διάταξη τη λειτουργία του για λόγους ασφαλείας και επαναλειτούργησε χάρη στη μέριμνα του Χαραλαμπόπουλου.

View original post 1,145 more words

Ubermensch

Πνεύμα

Τίποτα δεν είχε μείνει στο δωμάτιο παρά η υγρασία

του αναστεναγμού της, σαν πεφταστέρι ορφανό

στη φέγγος του ουρανού κλεφτό φιλί, ανοιξιάτικο

πρωί, μαλλιά ολόχρυσα στους ώμους, κυματιστά

σαν θάλασσα ερωτευμένη, λεπτή αχτίνα ήλιου έκλεβε

ματιές μέσα απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα, αστραφτερό

νερό λιμνούλας εκεί που οι μονιάδες κατέφευγαν,

σαν του κομήτη την ουρά που είδες ή που νόμισες

πως είδες, η ήβη φλογισμένη, γλυκόπικρο ποτροκαλί

χρώμα ζωής, ξαφνιασμένο σαν την αναπνοή που κόπηκε.

Έβρεχε πολύ κείνη τη νύχτα που κανείς δεν άκουσε

το στεναγμό μας κι οι αμαρτίες μας ποιός ο σκοπός τους;

~ Μου αρέσουν όσοι δεν κρατούν για τον εαυτό τους μήτε

σταγόνα πνεύματος, αλλά προσπαθούν να είναι ολόκληροι

πνεύμα της αρετής.

Pneuma

Nothing had remained in the room but the moist

of her sigh, falling star, orphan in the gleaming sky

a stolen kiss, spring morning, hair golden on the shoulders

like waves of a sea in love, thin sunray, glance escaped

through the half open door, shiny pond surface where

the lonely took refuge, the comet’s tail you saw and

didn’t, her mound fiery, bittersweet, surprised like

her breath that stopped.

That night it rained so heavy no one could hear our

sighs and our sins, what was their purpose?

~ I like those who don’t keep for themselves even a drop

of pneuma, but struggle only to be pneuma of virtue.

Ubermensch, poetry by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2013

Country Songs

rabirius

I started working on Country Songs more than 10 years ago. I asked people of different countries to send vocal samples I could use for some new tracks. While working on the album I moved to another city, my computer broke, the new one couldn’t handle Photoshop and music software at the same time and so I prioritized photography. Therefore my project mockART took a long break. As you probably know, I already remastered the old mockART albums last year and republished them and I also recorded Living with Human Machines to get back into sonic experimentation. This year I finally found the time to remaster the tracks that were already recorded and to compose and record the missing tracks. So prepare for a journey into experimental sounds, structures and words.

You can download the full album from Bandcamp or stream it via Spotify, iTunes, Deezer, Amazon

View original post 42 more words

Η αρχαία ελιά του Καβουσίου που …φυτεύτηκε πριν 3.250 χρόνια

Στο Καβούσι του Δήμου Ιεράπετρας στην όμορφη Κρήτη, ένα χιλιόμετρο νότια του χωριού, δεσπόζει η «μνημειακή», όπως την έχουν ονομάσει, ελιά του Καβουσίου.

View original post 324 more words

Daily Dose of Affirmation

Be Inspired..!!

Each day you can journey from your Alpha (it begins with you) to your Omega, which in the teachings of Pierre Teilhard de Chardin, is the point within each of us where our inner spiritual nature meets our outer worldly nature.

It is with this thought I bring to you daily dose of affirmations for your mind and soul. An affirmation a day, keeps the therapist away!!! Here are your affirmation for today :

I believe in my abilities.
Everything in my life is okay.
I love loving and being loved.
My experience will help me become successful.
I am ready to have a great day.
I will focus on progress, not perfection.

Claim the day. Its Yours!

View original post

Τελευταίο Τραγούδι//Last Song by Miguel Hernandez

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Βαμμένο, όχι άχρωο

το σπίτι μου βάφτηκε

με το χρώματα εξαίσιου πάθους

και κακομοιριάς.

Θα επιστρέψει απ’ των δακρύων τον τόπο

που το είχαν μεταφέρει

με το άδειο του τραπέζι και

το έρημο κρεβάτι του

φιλιά θ’ ανθίσουν στα μαξιλάρια

και θα τυλίξουν τα κορμιά

τα σεντόνια θα εντείνουν

το νυχτερινό τους άρωμα

Το μίσος θα ξαχαστεί πίσω

απ’ το παράθυρο

τα νύχια θα λειανθούν

πιστεύω στην ελπίδα

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translation by Manolis Aligizakis

Last Song

Painted, not void:
my house is painted
with the color of great
passions and misfortunes.

It will return from the wailing place
where it was carried
with its deserted table,
with its vacated bed.

Kisses will flower
on the pillows.

And wrapped around the bodies
the sheet will elevate
its urgent creeper
nocturnal, perfumed.

Hatred will be amortized
behind the window.

The claw will be gentled.

Grant me the hope.

Miguel Hernández, Spain (Orihuela 1910 – Alicante 1942)

Translation Germain Droogenbroodt – Stanley Barkan

Τα πολεμικά καταφύγια της Αττικής σε Λυκαβηττό, Πειραιά, Βούλα, Γλυφάδα και βόρεια προάστια (Εικόνες)

Φωτογραφία: urbanspeleology.blogspot.gr.

Στις 11:00 πραγματοποιήθηκε η δοκιμαστική ενεργοποίηση του συνόλου των σειρήνων συναγερμού Πολιτικής Άμυνας σε όλη την επικράτεια στο πλαίσιο της άσκησης «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 2016».

View original post 1,463 more words

Η φυλετική γενοκτονία των Ινδιάνων και το μονοπάτι των δακρύων

Η λευκή κυβέρνηση, το «πρόβλημα με τους Ινδιάνους» και ο ξεριζωμός των «πέντε πολιτισμένων φυλών» από την προγονική τους γη.

View original post 2,066 more words

Daily Dose of Affirmation