Yannis Ritsos, Poems, translated by Manolis Aligizakis

ΛΑΘΗ

Ο άντρας καθόταν στον καναπέ, μιλούσε,

άκουγε τη φωνή του, διόρθωνε τον τόνο της. Η γυναίκα

διόρθωνε τα μαλλιά της μπροστά στον καθρέφτη.

Τα μαλλιά της γυναίκας είταν βαμμένα.

Η φωνή του άντρα είταν βαμμένη. Το `ξέραν.

Σβήσαν το φώς. Γονάτισαν αντικρυστά και κλάψαν.

Ύστερα κάναν έρωτα στο πάτωμα. Κ’ έξω, η γριά

χτυπούσε τη μπετούγια της σιδερένια πόρτας.

 

MISTAKES

The man was sitting on the couch; he was speaking;

he was listening to his voice; he corrected its tone. The woman,

before the mirror, was fixing up her hair.

Her hair was dyed.

The man’s voice was dyed. They knew it.

They turned off the lights. They kneeled opposite each other and cried.

Then, they made love on the floor. And outside, the old woman

knocked the latch of the metal door.

 

~Γιάννη Ρίτσου-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

~Yannis Ritsos-Poems/Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2014

www.libroslibertad.com

www.ekstasiseditions.com

 

 

 

 

Advertisements

Neo-Hellene Poets an Anthology

Poem by Maria Polydouris//Ποίημα Μαρίας Πολυδούρη

 

ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

Οι νέοι που φτάσανε μαζὶ στο έρμο νησί με σένα
κάποια βραδιὰ μετρήθηκαν κ᾿ ηύραν εσὺ να λείπης.
Τα μάτια τους κοιτάχτηκαν τότε, χωρὶς κανένα
ρώτημα, μόνο εκίνησαν τις κεφαλὲς της λύπης.

Νύχτες πολλές, θυμήθηκαν, απὸ τη μόνωση σου
ένα σημείο απὸ φωτιὰ τους έστελνες, γνωρίζαν
το θλιβερὸ χαιρέτισμα που φώταε της αβύσσου
τους δρόμους κι᾿ όλοι απόμεναν στον τόπο τους που ορίζαν.

Απόμεναν στην ίδια τους πικρία, κρεμασμένοι
έτσι μοιραία και θλιβερὰ στο «βράχο» του κινδύνου.
Κι᾿ όταν πια τους χαιρέτισες, οι αιώνια απελπισμένοι
ψάλαν μαζὶ κάποια στροφὴ καθιερωμένου θρήνου.

Μα φτάνουν πάντα στο «νησί» τα νέα παιδιὰ ολοένα.
Στην άδεια θέση σου ζητοῦν της ζωής το ελεγείο.
Σου φέρνουνε στα μάτια τους δυο δάκρυα παρθένα
και της καινούργιας σου Εποχής το πλαστικὸ εκμαγείο.

FOR KARIOTAKIS

The young men who arrived to the deserted island with you

one night counted themselves and found you missing.

They looked each other in the eyes and no wonder

they shook their heads in sadness. They recalled many nights that

from your loneliness a sign of fire you would send and they knew

the sad welcome of the abyss lighting the roads

and for this they stayed in their familiar places

they grieved, as if fatefully and sorrowfully they hanged

from the “rock” of danger and when you said goodbye, you,

the forever desperate they sang a few verses of a traditional dirge.

 

The young men arrive to the island every year

and they search for the elegy of life in your vacant spot.

They maintain two tears in their eyes for you

and for the new Epoch you have established.

 

 

NEO-HELLENE POETS AN ANTHOLOGY 1750-2018, translated by Manolis Aligizakis,

Libros Libertad, Ekstasis Editions, 2018 www.libroslibertad.comwww.ekstasiseditions.com

Neo-Hellene Poets an Anthology

Ποίημα Νάνου Βαλαωρίτη//Poem by Nanos Valaoritis

ΤΡΟΙΑ

Πόσοι στο πέλαγος, πόσοι πνιγμένοι
κι όσοι γυρίζοντας θα ναυαγήσουν
όλοι περίμεναν να σ’ αντικρύσουν.

Μονάχα ο θάνατος δεν περιμένει.
Στις αμμουδιές, θυμήσου, οι πεθαμένοι,
καθώς περνάς, γυρεύουν να μιλήσουν.
Κείνα που χτίσαμε θα μας γκρεμίσουν.
Μοιάζει να νίκησαν οι νικημένοι.

Τούτη την άνοιξη, κανείς δεν ξέρει!
Ο ποταμός μού γέμιζε το στόμα
κι ο ήλιος με κρατούσε από το χέρι.

Τ’ άλογα γύριζαν χωρίς το σώμα.
‘Οταν ξανάρθαμε το καλοκαίρι,
Θε μου, πώς άλλαζαν οι πύργοι χρώμα!

TROY

Of the ones who’re in the sea, some drown
some return to become castaways
they all wait to face you.
Only Death doesn’t wait.

Remember that along the shore the dead
wait to talk to you as you walk by.
What we might build they’ll knock down.
It seems the defeated have won.

No one knows what will happen this spring.
The river filled my mouth
and the sun held my hand.

Horses returned without bodies
when we returned during the summer
oh God, the towers had changed color

Neo-Hellene Poets — an Anthology of Modern Greek Poetry, 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2018
www.libroslibertad.com

 

Neo-Hellene Poets, an Anthology

Ποίημα Νάνου Βαλαωρίτη//Poem by Nanos Valaoritis

ΤΡΟΙΑ

Πόσοι στο πέλαγος, πόσοι πνιγμένοι
κι όσοι γυρίζοντας θα ναυαγήσουν
όλοι περίμεναν να σ’ αντικρύσουν.
Μονάχα ο θάνατος δεν περιμένει.

Στις αμμουδιές, θυμήσου, οι πεθαμένοι,
καθώς περνάς, γυρεύουν να μιλήσουν.
Κείνα που χτίσαμε θα μας γκρεμίσουν.
Μοιάζει να νίκησαν οι νικημένοι.

Τούτη την άνοιξη, κανείς δεν ξέρει!
Ο ποταμός μού γέμιζε το στόμα
κι ο ήλιος με κρατούσε από το χέρι.

Τ’ άλογα γύριζαν χωρίς το σώμα.
‘Οταν ξανάρθαμε το καλοκαίρι,
Θε μου, πώς άλλαζαν οι πύργοι χρώμα!

 

TROY

Of the ones who’re in the sea, some drown

some return to become castaways

they all wait to face you.

Only Death doesn’t wait.

 

Remember that along the shore the dead

wait to talk to you as you walk by.

What we might build they’ll knock down.

It seems the defeated have won.

 

No one knows what will happen this spring.

The river filled my mouth

and the sun held my hand.

 

Horses returned without bodies

when we returned during the summer

oh God, the towers had changed color

 

Neo-Hellene Poets — an Anthology of Modern Greek Poetry, 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2018

www.libroslibertad.com

 

 

Ο Θουκυδίδης, ο Διόδοτος και ο ανθρωπισμός μέσα στον πολιτικό λόγο

ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΟΠΟΣ

Οι γνώσεις μας για το Διόδοτο είναι σχεδόν μηδαμινές. Ο Γεωργοπαπαδάκος παραθέτει σε υποσημείωση: «Δεν ξέρουμε τίποτε περισσότερο για το συνετό αυτόν άντρα». Το σίγουρο είναι ότι παίρνει το λόγο όταν συγκεντρώνεται η εκκλησία του Δήμου για να συζητήσει την αναθεώρηση της εξοντωτικής απόφασης εναντίον των Μυτιληναίων για την αποστασία τους. Ο Θουκυδίδηςπαρουσιάζει το λόγο του αμέσως μετά τον εμπρηστικό λόγο του Κλέωνα (που δικαίωνε την ολοκληρωτική καταστροφή των Μυτιληναίων) ως αντίβαρο επιείκειας και λογικής απέναντι στην τυφλή, ισοπεδωτική ορμή της προηγούμενης εκδικητικής απόφασης. Όμως ο λόγος του Διόδοτου είναι πολιτικός. Είναι δηλαδή προορισμένος να καταδείξει το συμφέρον της πόλης. Υπό αυτούς τους όρους κάθε συναισθηματισμός ή ανθρωπιστική διάθεση δεν μπορούν να έχουν καμία ισχύ, αφού εδώ μιλάμε για τον ξερό ωφελιμισμό της πόλης, που οφείλει να βγει κερδισμένη από τις περιστάσεις.

View original post 1,352 more words

MY FATHER/translated by Manolis Aligizakis

Elke Rehder, Tanz blau grau

My father is light

My father is as light as a flower
when he falls in autumn like the leaves
of the book which he ever read
in the warmth of the winter.

When you leave from here,
Father,
I will leave as well.

Something of you
will remain in me,
always.

And something of me
will always go with you.

Enrique Solinas, Argentina 1969

 

Ο Πατέρας μου

Είν’ ελαφρός σαν ένα λουλούδι

και πέφτει το φθινόπωρο σαν φύλλο

βιβλίου που ποτέ δεν διάβασε

στη ζεστασιά του χειμώνα

σαν φύγεις απ’ τον κόσμο

πατέρα, κι εγώ θα φύγω

κάτι δικό σου να παραμείνει

μαζί μου για πάντα

και κάτι από μένα

να `ναι πάντα μαζί σου

 

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη/translated by Manolis Aligizakis

 

 

 

 

Hard To Stomach: Some Needful Words

SENTENTIAE ANTIQUAE

A proverb

“A fat stomach does not bear a subtle mind”

Γαστὴρ παχεῖα λεπτὸν οὐ τίκτει νόον.  (Arsenius, 5.22a1)

Od. 18.54-56

“Friends, it is in no way good for an old man
In the clutches of sorrow to fight a younger man.
But my no-good stomach compels me, that I might fall beneath his blows.”

“ὦ φίλοι, οὔ πως ἔστι νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχεσθαι
ἄνδρα γέροντα δύῃ ἀρημένον· ἀλλά με γαστὴρ
ὀτρύνει κακοεργός, ἵνα πληγῇσι δαμείω.

γαστήρ, ἡ: “stomach”

γαστραία: A type of turnip

γαστρίδουλος: “slave to one’s stomach”

γαστρίον: “sausage”

γαστρίζω: “to punch someone in the belly”

γραστριμαργία: “gluttony”

γαστροβαρής: “stomach-heavy”, i.e. “heavy with child”

γαστροκνημία: lit. “shin-stomach”, so “calf”

γαστρολογία: An almanac for gourmands, so “foodie-book”

γαστρομαντεύομαι: “to divine by the stomach”

γαστροπίων: “a fat-bellied fellow”

γαστρορραφία: “sewing a stomach wound”

γαστρόρροια: “diarrhea”

γαστροτόμος: “stomach cutting”

γαστροχάρυβδις: “having a gaping maw of a belly”

γαστρόχειρ: lit. “stomach-hand”, so…

View original post 10 more words

Neo-Hellene Poets-An Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

 

Poem by Katerina Anghelaki Rooke/Translated by Manolis Aligizakis

ΠΡΩΙΝΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΤΗ ΜΕΡΑ

Το πρόσωπο του πρωινού είχε μια έκφραση

έμπορα όταν δε διαθέτει το εμπόρευμα

που του ζητάς.

Και πώς να το `χει, πού να βρει

ελπίδα, φτερά για μια κίνηση ψηλά

τις αλοιφές της ηδονής

ένα σώμα θαυματουργό να σε κοιτά

πού να βρει την άλλη, τη γυαλιστερή όψη των πραγμάτων

πριν αρχίσει η δοκιμασία της επαλήθευσης

πριν αρχίσει ένα πρωινό

με μια μόνο ευχή:

τη διατήρηση μιας άνοστης υγείας

αφού τα φύλλα δε συγκινούν πια

όπως λικνίζονται στ’ αεράκι,

τα πύρινα δάκρυα του ήλιου που δύει

που πεθαίνει μαζί με τη μέρα

αδιάφορη σ’ αφήνουν

αφού κι η καινούρια να `ρθει μέρα

τίποτ’ απ’ αυτήν δεν περιμένεις.

Καλημέρα λοιπόν…με αποσιωπητικά.

 

 

MORNING OPPOSING THE DAY

 

 

The face of dawn has the expression

of a merchant who doesn’t have

the item you wish to buy

and how could it have it, how

could it possess hope, wings

for an upward movement

the ointments of lust

a miraculous body that looks at you

how to discover the other, the shining

side of things before

the effort of verification commences

before dawn begins

with just one wish:

the continuation of your tasteless health

since the leaves that sway

in the breeze don’t touch you

since the fiery tears of the sun

that goes down and dies with the day

leave you unimpressed

since you don’t expect anything

from the new day that arrives

 

therefore good morning…with  suspension points

 

 

Neo-Hellene Poets — an Anthology of Modern Greek Poetry, 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, Vancouver, BC, Autumn 2018

 

 

 

A Summary and Analysis of James Joyce’s ‘An Encounter’

Interesting Literature

A commentary on one of Joyce’s Dubliners stories

‘An Encounter’ is one of the early stories in James Joyce’s Dubliners, the 1914 collection of short stories which is now regarded as one of the landmark texts of modernist literature. At the time, sales were poor, with just 379 copies being sold in the first year (famously, 120 of these were bought by Joyce himself). ‘An Encounter’ is not one of the best-known stories in the collection, but like many of the short stories that make up Dubliners the story shows Joyce addressing taboo issues, as well as the boredom and disappointment of everyday life, with consummate stylistic skill and attention to detail. You can read ‘An Encounter’ here.

‘An Encounter’, in summary, is narrated by a man who is recalling an episode from his childhood, and specifically his schooldays in Dublin. The boy recounts how one of his…

View original post 1,220 more words

A Short Analysis of W. H. Auden’s ‘September 1, 1939’

Interesting Literature

‘September 1, 1939’ is one of W. H. Auden’s most famous poems, although Auden (1907-73) later disowned the poem and banned it from appearing in collected editions of his work. As the poem’s title indicates, ‘September 1, 1939’ was written in early September 1939 – and although Auden didn’t actually write it in a New York bar, he was living in New York at this time (having moved there from England only months earlier). September 1, 1939 was the day on which Nazi Germany invaded Poland, causing the outbreak of the Second World War. Because the poem has resonated with so many readers (in both Auden’s own century and ours), and yet Auden himself came to detest it so strongly, ‘September 1, 1939’ requires some analysis.

View original post 565 more words