Miltiadis Malakasis//Μιλτιάδης Μαλακάσης

ΠΟΙΗΜΑ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΜΑΛΑΚΑΣΗ//POEM BY MILTIADIS MALAKASIS

ΜΟΙΡΕΣ

Αργά, βαρειὰ κι ακόμα σαν βγαλμένα,
μέσ᾿ απὸ νύχτες μακρινὲς άγνωστων χρόνων,
απάνω στα λιθόστρωτα αντηχούν συρμένα,
κάποια χαμένα βήματα, λησμονημένα,
τα μυστικὰ παράπονα των παραπόνων.

Αδύνατα κορμάκια, αποσωμένα,
πρόσωπα που δε φαίνεστε μες στο σκοτάδι,
μάτια μεγάλα, μαύρα, αραχνιασμένα,
και στεναγμοὶ βγαλμένοι μέσ᾿ απὸ τον Άδη,
φαντάσματα σκυφτά, μαυροντυμένα,

που αφήνετε τους τάφους σας βράδυ σε βράδυ
και δείχνετε, δε λέτε, περπατείτε μόνον,
με τα βουβὰ παράπονα των παραπόνων.

FATES

Slow, heavy, steps as if from
ancient nights of unknown years,
echoes of steps on cobblestones,
lost steps, long forgotten,
secret laments of plaintive souls,

weak, small bodies, enervated
faces hiding in the darkness,
big eyes, black, shadowy,
groans rising from Hades
ghosts stooping, black-cloaked,

you leave your graves
night after night, visible but silent,
only walking with the mute
laments of plaintive souls.

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions/Libros Libertad, 2018

Advertisements

Living With Human Machines

rabirius

This is the cover artwork for the new mockART album “Living with Human Machines”. About 10 years ago I was discovered by a gallery with some holiday snaps and stopped working on my music project and turned my creative energy to photography.

I formed mockART after playing guitars in various bands, but decided form my own project to experiment with sounds and musical structures. I released my first album Reflux Ux Bisou in 2007 and a split album with Slovak artist Drén in 2008. After that I started to record pieces for a project called “Country Songs” which I still want to complete. For that project I asked people from different countries to send audio samples about life on the country side in their native language and used them for the tracks. So if you want to contribute to the project, you still can. Just send a message, or leave…

View original post 70 more words

THE QUEST

Το μυθιστόρημα μου, ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ (THE QUEST) μόλις κυκλοφόρησε στη Β. Αμερική από τις Εκδόσεις Ekstasis Editions.

My novel THE QUEST (ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ) just released by Ekstasis Editions, www.ekstasiseditions.com

The Quest is the story about a young boy’s dream of someday returning to his family’s home on the island of Crete. Pericles grew up listening to his grandfather tell stories of the Greek myths and life in the family’s former home. His family had come to live in Romania before Pericles was born but he is determined that someday he will go back to Crete himself. By the time Pericles is old enough to embark on his quest, Romania is in Communist hands and it is impossible to leave the country. Determined, Pericles travels on foot, alone through the mountains. Eventually he arrives in Greece, but life there isn’t what he expected. The country is under a dictatorship. The people of Greece are impoverished and disillusioned. Pericles makes his way by boat to Crete, but life there isn’t as carefree as his grandfather had described. The people are suspicious and wary of strangers. What is most surprising is the shocking revelation that he learns about his grandfather. Disappointed but undeterred, Pericles leaves Crete, setting off on a new quest to make a better life for himself. Today, the stories of refugees crossing borders in search of a better, safer life make Pericles’ quest all too familiar.

 

NEOHELLENE POETS-an ANTHOLOGY of MODERN GREEK POETRY

Η μοναδική Ανθολογία Ελληνικής Ποίησης σε μετάφραση από Έλληνα της Διασποράς  //The only Anthology of Modern Greek Poetry ever translated by an Hellene of the Diaspora

 

ΠΟΙΗΜΑ ΡΩΜΟΥ ΦΙΛΥΡΑ//POEM BY ROMOS FILYRAS

 

ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ

 

 

Στο δρόμο, που το πλήθος τρέχει αδιάφορο
για κάθε ωραίο, αγάλι επερπατούσες,
έμοιαζες σα να σε ύψωνε πνοή
και τίποτα σα να μην εμισούσες.

Το βήμα σου απαλό σαν Απολύτρωση
κι η όψη σου ολόασπρη σαν κρίνο
κι έπεφτε η λάμψη της ματιάς κι εφάνταζε
το γαληνό χαμόγελό σου εκείνο!

Ένας ιερεύς κάποιας θρησκείας απόκοσμης
ή από του Βελασκέζ το θείο χρωστήρα
ζωγραφισμένος Ανδαλούσιος άρχοντας,
πρόβαινες μέσ’ την ανθρωποπλημμύρα.

Στον πολυθόρυβο το δρόμο ένα πρωί σ’ αντίκρυσα
όραμα πράο, άυλο, της αγιωσύνης
και στην ψυχή μου απόμεινες σαν είδωλο
μιας αιθερίας, ονειρευτής αλήνης.

 

PORTRAIT

 

In the street where people run incuriously

indifferent to beauty, you sauntered

looking as if the breeze was raising you,

as if you never hated anyone.

 

Your step was soft, a revelation,

your face snow-white, a lily,

and as your shining glance alighted on me

that tranquil smile appeared.

 

Like the priest of some fantastic faith

or someone painted by Velasquez’s holy brush

an Andalusian lord

you peeked out from behind the sea of people.

 

Once I’d met you in a noisy street,

a serene ghost, fleshless, holy,

you stayed on in my soul like

an ethereal idol and I your fanciful believer.

 

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions/Libros Libertad, 2018

Andreas Laskaratos//Ανδρέας Λασκαράτος

ΠΟΙΗΜΑ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ//POEM BY ANDREAS LASKARATOS

 

ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΠΟΙΑ

Εικόνα αγαπητὴ της γυναικός μου,
τώρα έλα καν’ εσὺ στη συντροφιά μου.
Κατοίκα πάντα μέσα στην καρδιά μου,
και φύλαμε `ωχ τση πλάνεσες του κόσμου.

Ἐσὺ για `με Προστάτης Άγγελος μου,
άμεμπτα φύλαε τα πατήματα μου
και προτού σκοτισθούν τα λογικά μου,
πρόλαβε, τρέξε συ και λάμψε εμπρός μου.

Ναι, το φως σου ξυπνάει την αρετή μου,
και πιστόνε σ᾿ εσένα με βαστένει.
Γιατὶ τόσο σ᾿ αισθάνομαι δική μου,

Τόσο με τη ψυχή μου ζυμωμένη,
που δεν ηξέρω πλέον στη διαλογή μου
πώς να σε πω: γυναίκα μου ή ψυχή μου.

IMAGE

 

Come, beloved image,

come, my wife, accompany me,

stay close forever,

protect me from life’s pitfalls.

 

My only guardian angel,

counsel my steps and keep them safe,

and if I lose my bearings,

come light the way before me

 

Your light sustains my virtue

and preserves my faithfulness

because I know that you are mine

 

I feel you in my spirit

and know not how to call you,

whether my wife or my soul!

 

 

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018

Sophia Kolotouros

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ//POEM BY SOPHIA KOLOTOUROS

 

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ MATRIX

Σ’ εμένα απέτυχε η κασέτα εγγραφής-
Το matrix είχε σπάσει από καιρό.
Η γυάλινη μπάλα μου έσπασε
κι εκτινάκτηκε
το χιόνι.

Προσπάθησα να επανεγγράψω,
χρόνια αργότερα.
Προσπάθησα,
αλλά η γυάλινη μπάλα μου είχε σπάσει από καιρό,
συμπαρασύροντας στερεότυπα
και ψευδαισθήσεις.

Ανέβηκα
σε μια νιφάδα του χιονιού κι απέπλευσα.
Διέφυγα.

Τώρα,
μες το αχανές του Σύμπαντος περισυλλέγω
κι άλλους παράξενους συνταξιδιώτες γιατί έσπασε
η μήτρα των προτύπων εγγραφής και ταξιδεύουμε,
πέρα απ’ τις βεβαιότητες.

 

MATRIX

 

 

My recording failed

matrix broke long ago

my glass ball exploded

the snow

was thrown out

 

Years later

I tried to re-record.

I tried

but my glass ball broke long ago

carrying along with it

all the stereotypes

and illusions.

 

I climbed

on a snowflake and sailed away.

I escaped.

 

Now,

in the immenseness of the Cosmos I gather

other strange voyagers

since the mitre of prototypes broke

and we travel

beyond all certainties

 

 

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018

Reading T. S. Eliot’s The Waste Land in the Age of Brexit

Interesting Literature

In this week’s Dispatches from The Secret Library, Dr Oliver Tearle rereads T. S. Eliot’s classic poem about a Britain in decline

It’s nearly a century since T. S. Eliot, having just turned thirty, announced his intention to write a long poem about the contemporary world. Several letters he wrote in 1919 see him declaring this ambition to move beyond the dramatic monologues of his first volume (most famously ‘The Love Song of J. Alfred Prufrock’ but also ‘Portrait of a Lady’) and the witty quatrain poems of his second collection (of which ‘Sweeney among the Nightingales’ is a notable example). But what form this new poem would take, Eliot did not know at the time. He just knew that it would be longer than anything he’d attempted before.

Now, in 2018, returning to Eliot’s The Waste Land is a strange experience which…

View original post 799 more words

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΕΟΧΑΡΗ//POEM BY GEORGE THEOHARIS

 

Ν’ ΑΚΟΥΣ ΤΙΣ ΣΙΩΠΕΣ

Στον Γιάννη Πατίλη

 

Όταν θα λείψω

να μελετάς, το βράδυ σου που γέρνεις

τα μάτια που σε κοίταζαν και σε πιστεύανε.

Να μελετάς τα μάτια

που ανεβάζανε στο στόμα την αλήθεια σου,

όπως τραβούν στο μπράτσο σου το αίμα

οι πευκοβελόνες.

 

Όταν θα λείψω

ν’ αφουκράζεσαι τα βήματα που λάσπωναν

έναν καιρό απελπισμένο, τι κατώφλι σου.

Να αφουκράζεσαι τα βήματα

που φέρναν τ’ όνειρο νωπό

μέσ’ την καλή ψυχή σου.

 

Όταν θα λείψω

ν’ ακούς τις σιωπές των ήχων

μέσα στην οχλοβοή.

Να τις ακούς,

γιατί οι σιωπές είναι τα λόγια μου

που ταξιδεύουνε στο χρόνο ορφανά απ’ το σώμα.

 

Οι σιωπές είναι τα λόγια εκείνων που δεν μίλησαν,

όχι γιατί δεν το θελήσανε,

αλλά γιατί η γλώσσα τους υπήρξε μια δεντροστοιχία

μέσ’ την οποία κελαηδούσαν διαρκώς τ’ αηδόνια.

 

 

LISTEN TO SILENCE

 

For John Patilis

 

When I die

remember

when you go to sleep at night

the eyes that saw you and believed you.

Recall the eyes

that brought your truth to the lips

like the pine needles

draw the blood of your arm.

 

When I die

listen to the steps that muddied

your door step in those desperate days.

Listen to the steps which

brought the fresh dream

in your good soul.

 

When I die

listen to the silence of sounds

among the people’s chatter.

Listen to them

they’re my body’s orphan words

that travel in time.

 

Silence is the words of all who didn’t speak

not because they didn’t want

but because their tongue was a treeline

among which nightingales always sang.

 

 

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018

 

ΘΕΛΩ

ΘΕΛΩΩ ΝΑ `ΜΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΑ

Θέλω να `μαι η αγάπη σε όλα

στον εραστή

η λατρευτή

ζάλη

η αύρα

ο καθρέφτης του νερού

κι εκείνο τ’ άσπρο σύνεφο

ατμός

αναποφάσιστος

που στιγμιαία σε καλύπτει

 

***

ΣΥΝΟΡΑ

Ήμουν το σύνεφο

κι η βροχή

κι η θάλασσα

και θέλω να γίνω το φεγγάρι

κι ο τοίχος

κι εσύ

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Translated by Manolis Aligizakis
I want to be everything in love

I want to be everything in love
the lover
the beloved
dizziness
the breeze
the reflecting water
and that white cloud
vaporous
indecisive
that covers us for an instant.

***
BORDERS

I was the cloud
and the rain
and the sea
and I want to be the noon
and the wall
and you.

Claribel Alegría, Nicaragua (1924 – 2018)

Translation: Germain Droogenbroodt – Stanley H. Barkan

Vakxikon//ΒΑΚΧΙΚΌΝ

https://www.vakxikon.gr/10-ανέκδοτα-ποιήματα-10-ποιητές/