2015 books published by Manolis Aligizakis

I am very pleased to inform you that during the year 2015 I had 11 books published in 4 different countries and in 4 different languages.
In these books I’m either the poet or the translator, or the author, or my work has been translated/published into a different language/country.

Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνω ότι το 2015 είχα 11 βιβλία μου που εκδόθηκαν σε 4 διαφορετικές χώρες και σε 4 διαφορετικές γλώσσες.

Στα βιβλία αυτά είμαι ή ο ποιητής, ή ο συγγραφέας, ή κάποιο μου βιβλίο μεταφράστηκε σε διαφορετική γλώσσα κι εκδόθηκε στην αντίστοιχη χώρα.

~OSZI FALEVELEK, poetry by Manolis Aligizakis, translated to Hungarian

   by Karoly Csiby, AB-ART, Gyor, Hungary, 2015

~EROTOKRITOS, by Vitsentzos Kornaros, Transcribed by Manolis

   Aligizakis, Libros Libertad, Jan, 2015. Rare, limited edition of 100 copies,

   collectible book $ 5,000 each, numbered, signed and dedicated to each

   purchase.

    http://www.libroslibertad.ca

~SVEST, poetry by Manolis Aligizakis, translated into Serbian by Jolanka Kovacs, Sziveri, Serbia, 2015

~IMAGES of ABSENCE, poetry by Manolis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2015, http://www.ekstasiseditions.com

~CARESSING MYTHS, poetry by Dina Georgantopoulos, translated into English by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

~Άσματα του Παραλόγου, poetry by Manolis Aligizakis, ΕΝΕΚΕΝ, Salonica, Greece, 2015

~ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ, poetry by Manolis Aligizakis, SAIXPIRIKON, Salonica, Greece, 2015

~HOURS of the STARS, Poetry by Dimitris Liantinis, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

~HEAR ME OUT, LETTERS TO MY EX-LOVER, by Tzoutzi Matzourani, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

~ A FOGOLY, a novel by Manolis Aligizakis, translated into Hungarian by Karoly Csiby, AB-ART, Slovakia, 2015

~ CHTHONIAN BODIES, paintings by KEN KIRKBY-poetry by MANOLIS, Libros libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

UBERMENSCH — ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

FUNERAL

We buried him, yesterday afternoon, in the freshly dug soil,
a small twig that he was, the poet with his thin gray beard.
His only sin: so much he loved the birds that didn’t come
to his funeral.
The sun went down behind the army barracks where the future
dead slept and the lone hawk, lover of songs, sat on the oak
branch; women lamented for the day’s yellow rapture and after
approving everything the hawk flew away, as if to define
distance. Wind blew over the surface of the lake searching
for the traitor who had run to the opposite shore where
judgement was passed and the ancient cross remained with
no corpse.
Everyone felt joyous, wine and finger food had to do with it
the hawk returned without news and the beggar extended
his hand and softly begged:
“two bits, man, God bless your soul, two bits.’

ΚΗΔΕΙΑ

Χθες το απόγευμα, τον θάψαμε στο φρεσκοσκαμμένο χώμα,
λες να `τανε βλαστάρι ενός δεντρού, το ποιητή με τ’ αραιό
γκρίζο γενάκι. Μόνη του αμαρτία που αγαπούσε πολύ
τα πουλιά κι αυτά ξέχασαν στην κηδεία του να έρθουν.
Ο ήλιος έδυσε πίσω απ’ το στρατόπεδο με τους νεκρούς
της αύριον και το γεράκι, μονιάς της λαγκαδιάς, καθόταν
στης οξιάς κλαδί. Γυναίκες κλάψαν για το κίτρινο συναίσθημα
της μέρας και το γεράκι αφού όλα τα επιδοκίμασε, πέταξε
μακρυά τις αποστάσεις για να καθορίσει, ο αγέρας φύσηξε
πάνω απ’ τη λίμνη, λες κι έψαχνε για τον προδότη που είχε
πάει στην αντιπέρα όχθη, εκεί που κρίνονται οι δίκαιοι
κι ο πανάρχαιος σταυρός έμεινε δίχως κορμί.
Όλοι ένιωσαν ευέλπιστοι απ’ το κρασί και τους μεζέδες,
ξανάρθε το γεράκι δίχως να φέρει νέα κι ο ζητιάνος έτεινε
το χέρι και καλοκάγαθα ψυθίριζε:
‘ελεημοσύνη χριστιανοί, ελεημοσύνη.’

~Υπεράνθρωπος/Ubermensch, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013

ODYSSEY by NIKOS KAZANTZAKIS

ODYSSEY A

And when in his wide courtyards Odysseus had cut down
the insolent youths, he hung on high his sated bow
and strode to the warm bath to cleanse his bloodstained body.
Two slaves prepared his bath, but when they saw their lord
they shrieked with terror, for his loins and belly steamed
and thick black blood dripped down from both his murderous palms
their copper jugs rolled clanging on the marble tiles.
The wandering man smiled gently in his horny beard
and with his eyebrows signed the frightened girls to go.

ΟΔΥΣΣΕΙΑ Α

Σαν πια ποθέρισε τους γαύρους νιους μες στις φαρδιές αυλές του,
το καταχόρταστο ανακρέμασε δοξάρι του ο Δυσσέας
και διάβη στο θερμό λουτρό, το μέγα του κορμί να πλύνει.
Δυο δούλες συγκερνούσαν το νερό, μα ως είδαν τον αφέντη
μπήξαν φωνή, γιατι η σγουρή κοιλιά και τα μεριά του αχνίζαν
και μαύρα στάζαν αίματα πηχτά κι από τις δυο του φούχτες
και κύλησαν στις πλάκες οι χαλκές λαγήνες τους βροντώντας.
Ο πολυπλάνητος γελάει πραγά μες στα στριφτά του γένια
και γνέφει παίζοντας τα φρύδια του στις κοπελλιές να φύγουν.
Το χλιο πολληώρα φραίνουνταν νερό κι οι φλέβες του ξαπλώναν
μες το κορμί σαν ποταμοί, και τα νεφρά του δροσερεύαν
κι ο μέγας νους μες στο νερό ξαστέρωνε κι αναπαυόταν.

~ODYSSEY, by NIKOS KAZANTZAKIS, translated by KIMON FRIAR

Nikos Kazantzakis
1883-1957
Nikos Kazantzakis was born in Heraklion, Crete, when the island was still under Ottoman rule. He studied law in Athens (1902-06) before moving to Paris to pursue postgraduate studies in philosophy (1907-09) under Henri Bergson. It was at this time that he developed a strong interest in Nietzsche and seriously took to writing. After returning to Greece, he continued to travel extensively, often as a newspaper correspondent. He was appointed Director General of the Ministry of Social Welfare (1919) and Minister without Portfolio (1945), and served as a literary advisor to UNESCO (1946). Among other distinctions, he was president of the Hellenic Literary Society, received the International Peace Award in Vienna in 1956 and was nominated for the Nobel Prize in Literature.
Kazantzakis regarded himself as a poet and in 1938 completed his magnum opus, The Odyssey: A Modern Sequel, divided into 24 rhapsodies and consisting of a monumental 33,333 verses. He distinguished himself as a playwright (The Prometheus Trilogy, Kapodistrias, Kouros, Nicephorus Phocas, Constantine Palaeologus, Christopher Columbus, etc), travel writer (Spain, Italy, Egypt, Sinai, Japan-China, England, Russia, Jerusalem and Cyprus) and thinker (The Saviours of God, Symposium). He is, of course, best known for his novels Zorba the Greek (1946), The Greek Passion (1948), Freedom or Death (1950), The Last Temptation of Christ (1951) and his semi-autobiographical Report to Greco (1961). His works have been translated and published in over 50 countries and have been adapted for the theatre, the cinema, radio and television.

SEVEN NOCTURNAL HEPTASTICHS//TRANSLATED BY MANOLIS ALIGIZAKIS

SEVEN NOCTURNAL HEPTASTICHS

VI

Unfathomable night bitterness with no end
sleepless eyelid
pain is burnt before sobbing
loss bends before is weighed

moribund ambush
when the syllogism of its futile meander
is shattered on the apron of its destiny

ΕΠΤΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΕΠΤΑΣΤΙΧΑ

VI

Ανεξιχνίαστη νύχτα πίκρα δίχως άκρη
βλέφαρο ανύσταχτο
πριν βρει αναφιλητό καίγεται ο πόνος
πριν ζυγιαστεί γέρνει ο χαμός

καρτέρι μελλοθάνατο
σαν ο συλλογισμός από τον μάταιο μαίανδρο
στην ποδιά της μοίρας του συντρίβεται

~ ORIENTATIONS, Odysseus Elytis, translated by Manolis Aligizakis
~ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ, Οδυσσέα Ελύτη, μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

GEORGE SEFERIS-COLLECTED POEMS//Translated by MANOLIS ALIGIZAKIS

DENIAL

On the secluded seashore
white like a dove
we thirsted at noon;
but the water was brackish.

On the golden sand
we wrote her name;
when the sea breeze blew
the writing vanished.

With what heart, with what spirit
what desire and what passion
we led our life; what a mistake!
so we changed our life.
ΑΡΝΗΣΗ

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβύστηκε η γραφή.

Με τί καρδιά, με τί πνοή,
τί πόθους και τί πάθος
πήραμε τη ζωή μας, λάθος!
Κι αλλάξαμε ζωή.

~George Seferis-Collected Poems, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2012

OF REMORSES and REGRETS

WATER WELL

Water-well springs to the foreground the matador’s blood that decorates goring horns of the bull and another opulent song dances on the white petals of the gardenia flower: save this moment before the irresistible Hades walks your way.

—You need to dig the garden but you watch TV all day long.

I drink the traditional bitter coffee while you lay in the coffin like a definition of exactly the opposite you ought to be yet when my time will arrive to fit in the width and length of the same casket you won’t return to drink my bitter coffee.

—You remember when you went hunting and the car engine froze on you?

Hoarfrost of April still around when the heartless Hades pierces my heart, the first swallows dance in the air and my mother covered the red eggs of Easter under the kitchen towel hiding them from my eyes.

—Get up and take the garbage to the sidewalk, you lazy bum.

And I beg Hades to bring you back to me, my beloved. His sardonic laughter a macabre omen and in the form of a song he whispers.

—Since I’ve left you alone your other half I needed to take: to balance the universe.

ΠΗΓΑΔΙ

Απ’το πηγάδι πηγάζει η ζωή του ταυρομάχου που το αίμα του στολίζει τα κέρατα του ταύρου που τον κάρφωσαν και τ’ οπάλινο τραγούδι χορεύει στα λευκά της γαρδένιας πέταλα: κράτησε τη στιγμή αυτη προτού ο ευδιάθετος Χάρος σε επιλέξει.

—Πρέπει να σκάψεις τον κήπο κι εσύ όλη μέρα χαζεύεις την τηλεόραση.

Πίνω τον παραδοσιακό πικρό καφέ κι εσύ κείτεσαι στο φέρετρο, ακριβής ορισμός του αντίθετου που μέλλουσουν να γίνεις κι όταν η ώρα μου έρθει κι εγώ να μετρήσω το μάκρος και το πλάτος του φερέτρου αυτού εσύ δεν θα `σαι `κει να πιεις τον πικρό καφέ σου.

—Θυμάσαι τότε που πήγες κυνήγι κι η μηχανή του αυτοκινήτου πάγωσε απ’ την παγωνιά;

Παγωνιά του Απρίλη που ο άκαρδος Χάρος την καρδιά μου πλήγωσε, τα πρώτα χελιδόνια χορεύουν στον αέρα κι η μάνα μου σκέπασε με μια πετσέτα τα κόκκινα Πασχαλινά αβγά για να τα κρύψει απ’ τα δυο λαίμαργά μου μάτια.

—Σήκω και βγάλε τα σκουπίδια στο δρόμο, τεμπέλη.

Κι εγώ το Χάρο παρακαλώ να σε γυρίσει πίσω, αγαπημένη μου. Γελά σαρδόνια και σαν τραγουδιστά μου ψυθιρίζει

—Σου χάρισα τη ζωή. Το έτερό σου ήμυσι έπρεπε να πάρω την ισορροπία να διατηρήσω.

~ OF REMORSES and REGRETS, Collection in progress, Vancouver, BC, 2015

NOSTOS and ALGOS (NOSTALGIA)

ΕΠΙΜΟΝΗ

Μια μάνα μοιρολογά για το τέλος
που ακάθεκτο επιτίθεται
και συ γράφεις ποιηματάκια
για τα πουλιά και τα δεντρά
έστω κι αν δεν πρόκειται κανείς
ποτέ τα διαβάσει εχτός
κι αν ο αγέρας σταματήσει να φυσά
με περιέργεια και πλησιάσει να τα δει
και σαν τον κλέφτη
να τα πάρει στην αντιπέρα όχθη,Gree
εκεί που μέχρι κι οι νεκροί
ποιήματα διαβάζουν φωναχτά

κι είπες—

ξανά θα δοκιμάσω τη φωνή
του τριζονιού να μετατρέψω
σε ανατρίχιασμα

INSISTENCE

A mother laments for the end
that attacks impetuously
and you write your little poems
about the little trees and the chickadees
even if no one ever reads them
unless the wind stops blowing
and curiously comes near them
to take them to the opposite side
where even the dead orate poems

and you said—

again I shall try to transform
the cricket’s song
into a shiver
~ΝΟΣΤΟΣ και ΑΛΓΟΣ, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2012