Tasos Livaditis-Selected Poems/Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα

cover

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Νύχτωνε γρήγορα. Ο αγέρας ερχόταν από μακριά

μυρίζοντας βροχή καί πόλεμο. Τά τραίνα γεμάτα φαντάρους

περνούσαν βιαστικά μόλις προφταίναμε πίσω απ’ τά τζάμια

νά τούς δούμε. Μεγάλα σιδερένια κράνη κλείναν τόν ορίζοντα.

Γυάλιζε η άσφαλτος βρεγμένη. Πίσω απ’ τά παράθυρα

καθαρίζοντας λίγα ξερά κουκιά σωπαίναν οι γυναίκες. Καί τό βήμα

τής περίπολος Έπαιρνε τή σιωπή απ’ τό δρόμο κι απ’ τόν κόσμο

τή ζεστασιά. Γύρισε λοιπόν τά μάτια σου νά κοιτάξω τόν ουρανό

δός μου τά χέρια σου νά κρατήσω τή ζωή μου.

Πόσο χλωμή είσαι, αγαπημένη μου!

THIS STAR IS FOR ALL OF US

Night would fall early. The wind would come from afar and

smelled of rain and war. The trains would pass by hurriedly

filled with soldiers who we managed to discern through

the windows. Huge metal helmets choked the horizon. The asphalt

gleamed after the rain. Behind the windows women silently

dressed dry lima beans. And the footsteps of the patrol took away

the silence of the street and the warmth of the world. Come now,

turn my way that I gaze the sky in your eyes give me your hands

to get hold of my life. How pale you are, my beloved!

~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

ΦΥΛΛΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ/AUTUMN LEAVES

ΣΤΑΛΛΕΣ

Ήταν ξημέρωμα όταν

στρέψαμε τα μάτια προς

το σκοτεινό σημείο του ορίζοντα

εκεί που σαν αγέρας

έστεκε η μοίρα μας

ανεξήγητη, απροσπέλαστη,

αδιάντροπα προκλητική,

και μόνο κείνος, με το ακρωτηριασμένο

μπράτσο αναστέναξε και πίσω

γύρισε να πάει προς στο σπίτι

στην ίδια την καρέκλα του να κάτσει

με μια τέτοιαν απίστευτη ηρεμία

λες κι είχε λύσει όλα του κόσμου

τα προβλήματα κι εμείς στέκαμε

με τα χέρια απλωμένα

βαρειές να πέσουν στις παλάμες μας

οι στάλλες της πρώτης

φθινοπωριάτικης βροχής.

RAINDROPS

It was daybreak when we turned

our eyes toward the dark

spot of the horizon where

like the wind our fate stood

inexplicable, inaccessible

shamelessly challenging and

only him, the one with

the severed arm sighted and

turned back to the house

to sit in his chair with

such a calmness as if he had

solved all the world’s problems

though we kept our hands

extended that onto our palms

would fall heavy the drops

of the first autumn rain

ΦύλλαΦθινοπώρου/Autumn Leaves

www.ekstasiseditions.com