Manolis Anagnostakis

WHEN SPRING COMES

When spring comes smiling
you’ll wear your new clothes and
you’ll come to grasp my hands
my old friend and
although nobody expects your return
I feel your heartbeats and
a flower springing up from
your mature, embittered memory
one train whistles in the night
or a faraway unexpected ship
will bring you back along with our youth and
our dreams and
perhaps you haven’t forgotten anything, really
while the return is always worthy more
than any of my love and your love
my old friend

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΗ

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει,
θα ντυθείς μία καινούργια φορεσιά
και θα έρθεις να σφίξεις τα χέρια μου
παλιέ μου φίλε.
Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις
μα εγώ νιώθω τους χτύπους τους καρδιάς σου
κι ένα άνθος φυτρωμένο
στην ώριμη, πικραμένη σου μνήμη
Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας,
ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο
θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας
και τα όνειρά μας
Κι όσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες
μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περσότερο
από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου
παλιέ μου φίλε

~Mετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis

THE SECOND ADVENT OF ZEUS/ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑ

THE SECOND ADVENT OF ZEUS

And Zeus had promised my return

to again face the loathly
teeth of the abyss
at the ecliptic hour
of a hot July day as the cicadas’
cantos awaken the high noon
lullabies and
olive tree leaves sieving
sunlight and the loaf
allotted to me
was kneed without yeast
swirls of anger and pictures of people
familiar and bearded old beasts of

my kin
softly sprang up
as if
from the earth’s bottom
to release me
from the commitment
of eternal return

caique sails plastered on the horizon
ambience and nostalgia when
I felt my primeval
fear repeated
nothing but a warning of
my true passing through
the narrow Symplegades

Ι
Κι ο Δίας είχε υποσχεθεί την επιστροφή μου
για να ξαναντικρύσω
τα βρώμικα δόντια της αβύσου
κατά τη διάρκεια ελλειπτικής ώρας
ολόθερμης Ιουλίου μέρας
που τα τζιτζίκια θα ξυπνούν το μεσημέρι
με νανουρίσματα
και φύλλα της ελιάς
τον ήλιο θα κρησάρουν
και το ψωμί
στη μοιρασιά που μού `πεσε
χωρίς προζύμι ζυμωμένο
στρόβιλος θυμού τα πανάρχαια θηρία
κι οι εικόνες ανθρώπων γενειοφόρων

η συγγένειά μου
απαλά θα ξεπηδήσει
σα να βγαίνουν
απ’ της γης τον πάτο
να μ’ απαλλάξουν
απ’ το καθήκον
της αιώνιας επιστροφής

πανιά καϊκιών στον ορίζοντα απλωμένα
γλυκιά ατμόσφαιρα και νοσταλγία όταν
ένιωσα τον αρχαίο φόβο
να ξαναγυρίζει
τίποτα παρά μια υπόδειξη
του περάσματός μου
απ’ το στενό των Συμπληγάδων

Nostos and Algos/Νόστος και Άλγος

 

It is my pleasure to inform you know that my book “Nostos and Algos”, www.ekstasiseditions.com , 2012, translated by Lucia Gorea is ready for release in Romania by the Dellart publishers.

Needless to say, I’m on cloud nine.

Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνω ότι η ποιητική μου συλλογή “Νόστος και Άλγος” , www.ekstasiseditions.com, 2012, μεταφρασμένο από τη LuciaGorea είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στη Ρουμανία από τον εκδοτικό οίκο Dellart.

Περιττό να πω ότι πετώ στα σύννεφα.