Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ//PHILOCTETES

by Yannis Ritsos/Translated by Manolis Aligizakis

 

Σου μίλησα πολύ για τη μητέρα, — ίσως να διέκρινα στα χέρια σου, φίλε μου,
κάτι απ’ το φέγγος των χεριών της. Ό,τι άγγιζε
γινόταν άξαφνα μακρινή μουσική — δεν αγγιζόταν,
μόνο ακουγόταν πια μήτε κι αυτό. Δεν απόμεινε τίποτα —
λησμονημένος ήχος, αίσθηση αόριστη — όχι γνώση.

Άλλαξε ο φωτισμός μετά — φωτιές καταυλισμών, τα γυμνά σώματα
κόκκινα, κατακόκκινα απ’ τις φλόγες, σα ματωμένα,
σα γδαρμένα απ’ το δέρμα τους — πιο σάρκινα και ζωώδη,
πιο αδιάντροπα κι ερωτικά, σαν ένα μεγάλο σφαγείο
που άντερα κι αμελέτητα κρέμονταν στα τσιγκέλια μες στη νύχτα,
ανάμεσα στ’ αστέρια, που η φωτιά τα ξεθώριαζε,
ενώ, στ’ αυλάκια δίπλα, κύλαγαν
αίματα, σπέρματα, ούρα, περιττώματα, βρομόνερα,
κι οι σκιές καλπάζανε μακριά μες στην κόκκινη λάμψη,
ώσπου έβγαινε η σελήνη μαλακιά και υγρή σαν ένα αιδοίο
κι άρχιζε η τύψη κι η μετάνοια κι η δημιουργία.

I’ve talked about my mother a lot, my friend, perhaps

I saw something of the light of her hands in yours. Everything

she touched suddenly transformed to distant music — never

to be touched again, it was only heard, if that. Nothing was left

but a forgotten sound, a vague emotion — no knowledge.

 

Since then the lighting changed; camp fires, naked bodies

red, totally red from the flames, smeared with blood,

flayed of all their skin — more sensual and beastly

more erotic and shameless as in a big butcher shop

with internals and testicles on hooks hanging in the night

among the stars that were faded by our fire while blood,

sperm, urine, feces, dirty water flowing in ditches

next to us and the shadows galloped far away in red flashes

until the moon appeared, soft and moist like a vagina

and the remorse commenced, the regret too and creativity.

 

The Sons of Odysseus Part 4, Telegonos

SENTENTIAE ANTIQUAE

(This is a continuation of a search for all the children of Odysseus)

In our version of Hesiod’s Theogony, Telegonos appears in a disputed line as one of the sons of Kirkê and Odysseus. It is thought that the line was interpolated to keep Hesiod ‘current’ with the Cyclic poem the Telegony by Eugammon of Cyrene (which is lost):
“Kirkê, the daughter of Helios, Hyperion’s son,
After having sex with Odysseus, gave birth to
Agrios and Latînos, blameless and strong.
And she also gave birth to Telegonos thanks to golden Aphrodite.
Her sons rule far away in the recess of the holy islands
Among the glorious Tursênians.”

Κίρκη δ’ ᾿Ηελίου θυγάτηρ ῾Υπεριονίδαο
γείνατ’ ᾿Οδυσσῆος ταλασίφρονος ἐν φιλότητι
῎Αγριον ἠδὲ Λατῖνον ἀμύμονά τε κρατερόν τε•
[Τηλέγονον δὲ ἔτικτε διὰ χρυσῆν ᾿Αφροδίτην•]
οἳ δή τοι μάλα τῆλε μυχῷ νήσων ἱεράων
πᾶσιν Τυρσηνοῖσιν ἀγακλειτοῖσιν ἄνασσον.

West (1966, 434-5) considers the…

View original post 1,832 more words

Η σπηλιά με το ιερό της Ευρυνόμης, στους καταρράκτες της Νέδας

ΕΛΛΑΣ

Σε ένα απόμακρο σπήλαιο της αρχαίας Αρκαδίας βρισκόταν το ιερό της Ευρυνόμης, της θεάς που σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο δημιούργησε τον κόσμο. Στην αρκαδική μυθολογία η Ευρυνόμη είχε περίοπτη θέση.

View original post 427 more words

Ο «Βασιλίσκος»

ΕΛΛΑΣ

Εξώφυλλο: Σφραγίδα της πόλης Τσβόλε στην Ολλανδία του 1295, που απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να σκοτώνει βασιλίσκο Kroniek van de St.Michaëlskerk te Zwolle [Public domain], via Wikimedia Commons.

Γράφει ο Χείλων

Ο βασιλίσκος ήταν μυθικό ερπετό της Κυρήνης, του οποίου το θανατηφόρο άγγιγμα και η δηλητηριώδης αναπνοή σκότωναν ανθρώπους και μάραιναν φυτά. Το πλάσμα απεικονίζεται αργότερα σε μεσαιωνικά κτίσματα ως πτηνόμορφο φίδι.

View original post 722 more words

Εγκαταλελειμμένο το σπίτι του Κωστή Παλαμά στην Πλάκα (φωτογραφίες)

ΕΛΛΑΣ

Φωτ. ΑΠΕ – ΜΠΕ

Σε πολύ κακή κατάσταση, τελείως εγκαταλελειμμένο, βρίσκεται το διώροφο νεοκλασικό σπίτι στο οποίο κατοικούσε και στο οποίο πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου 1943 ο ποιητής Κωστής Παλαμάς στην Πλάκα.

View original post 110 more words

Parklife (Puppets Remix)

rabirius

Why a remix of a photo? Or two photos, like I did here?

Currently I’m working on some t-shirt and merchandise for my music project mockART. Certainly, I use a lot of my pictures for the designs. For the latest artwork I decided to use elements from A Walk in the Park and Master of Puppets and got the idea to combine the elements to a new picture as well. Though I sometimes use parts from older pictures again, here is my first proper remix of two of my pictures (and a few extra details that I added to create a new narrative).

If you like to see the new t-shirts you will find them in the mockART Shop. For Parklife I created a dark and a light version.

View original post

ΝΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΓΟΣ//NOSTOS AND ALGOS

ΕΠΙΓΝΩΣΗ

 

Ήρεμα μάτια χωρίς

άθελη βλεφάρων κίνηση

 

ασπρόθωρες κουρτίνες

ελαφριά θέρμη του νου

κορμί σαν παγωμένο

 

σε παφλασμό νερού

κάπου κάτω στον Άδη

βότσαλα και πολλή άμμος

 

ακρογιαλιά γιομάτη δάκρυα

ο οδοιπόρος χωρίς καπέλο

 

κι ο ήλιος κάπου μακρυά

πίσω απ’ τα σύνεφα γελά

 

για πάντα τίποτα δεν μένει

 

λεκέδες

απουσία

ανάσα

τελευταία

 

AWARENESS

 

Serene eyes lacking

rapid eye movement

 

sun-bleached creamy curtains

light warmth in your mind

body almost frosty

 

in the water’s roar

somewhere in the underworld

pebbles and sand dunes

 

shore drenched in tears

the wayfarer with no hat

 

 

 

and a sun in the far distance

smiling behind clouds

 

nothing stays forever

 

stains

absence

last

breath

 

NOSTOS AND ALGOS, poetry by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, Canada, 2012

 

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ//PHILOCTETES

by Yannis Ritsos/Translated by Manolis Aligizakis

 

Στο πρόσωπό της, ο ίσκιος του σκοινιού διακρίνονταν αδιόρατα,
καθώς, μόλις ακούγονταν οι κυνηγοί κάτω στο δρόμο,
διόρθωνε την έκφρασή της, διώχνοντας με το χέρι της
έναν κατάμαυρο βόστρυχο που της έπεφτε τάχα στα μάτια· —
τον ίσκιο εκείνου του σκοινιού παραμέριζε· — αργότερα το μάθαμε,
όταν ακούγονταν πάνω απ’ τη λίμνη το τελευταίο κέρας, μέσα στο λυκόφως,
όταν έπεφτε λίγος σουβάς απ’ την πρόσοψη του σπιτιού εντελώς αθόρυβα
κι άχνιζε ολόκληρος ο κάμπος ρόδινος και χρυσός με τα γαλάζια φάσματα των δέντρων,
και τα σκυλιά, παρότι κουρασμένα, με τις γλώσσες τους έξω,
ελαφροπάταγαν σα ν’ ανηφόριζαν στον ουρανό, μέσα σ’ έκσταση.

Σε λίγο, γέμιζε η εσπέρα από στιλπνές, πολύχρωμες φτερούγες
σκοτωμένων πουλιών, εκεί στο πέτρινο υπαίθριο τραπέζι,
με τις πιατέλες γεμάτες μαβιά, κεχριμπαρένια, κόκκινα σταφύλια
και δροσερό νερό του πηγαδιού. Κι η μητέρα χαμογελούσε περίλυπη:
«Είδες που μου ήθελες να ’σαι πουλί;» μου έλεγε,
κι έδινε εντολή στις υπηρέτριες να μαδήσουν τα πουλιά για το δείπνο
στην πίσω αυλή, εκεί που κιόλας η σκιά του βουνού
έπεφτε σα λιωμένο, σπιθοβόλο σίδερο, και τα πελώρια κυπαρίσσια,
αυστηρά, σκοτεινά και φιλέρημα,
έπαιρναν μια βουβή, ανεξήγητη πρωτοβουλία.

The mark of the rope was vaguely seen on her face

as when the hunters were heard on the road

she would correct her expression, pushing aside

a ringlet of her hair as if falling over her eyes;

she was pushing aside the mark of that rope,

we found out of it later, when, at twilight, the last horn

was heard from the far end of the lake, when

a piece of the house stucco fell off noiselessly

and the open plain was steaming, golden and rosy,

from the light-blue hues of the trees, and the dogs,

although tired, tongues hanging out, would

trod lightly as if climbing to heaven in ecstasy.

 

Soon the evening was filled with shiny colorful wings

of dead birds, laid there on top of the outdoor table

with the platers full of purple, golden, red grapes

and fresh water from the well. Mother would smile

joylessly; and you wanted to be a bird she’d say to me

and she would instruct the servant girls to prepare

the birds for the dinner in the backyard, where

the shadow of the mountain was already falling

as if melted and resembling fiery sparkly iron, and

the gigantic cypresses, austere, dark and all alone,

took their silent inexplicable initiative.

Daily Dose of Affirmation

Be Inspired..!!

Each day you can journey from your Alpha (it begins with you) to your Omega, which in the teachings of Pierre Teilhard de Chardin, is the point within each of us where our inner spiritual nature meets our outer worldly nature.

It is with this thought I bring to you daily dose of affirmations for your mind and soul. An affirmation a day, keeps the therapist away!!! Here are your affirmation for today :

• I know my worth.
• I am energised by my passion.
• I strive to listen more than I speak.
• I strive to read more than I write.
• I am the author of my story.
• I am proud of myself.
• I choose what I become.
• I am likeable and fund to be around.
• I am capable.
• I choose abundance.

Have a productive and positive day ahead.

View original post

Ο παράξενος ταξιδιώτης του πειραϊκού καφενείου του Ρολογιού (Δημήτρης Τζαβέλας)

ΕΛΛΑΣ

Του Στέφανου Μίλεση

Για την ιστορία ενός παράξενου ανθρώπου, γόνου ηρωικής οικογενείας, που ενώ ήταν για χρόνια χαμένος, εμφανίστηκε γεμάτος από τατουάζ που κάλυπταν όλο του το κορμί, έχουν γράψει κι άλλοι πριν από μένα, όπως ο Τάσος Κοντογιαννίδης που πρώτος δημοσίευσε την ιστορία στη εφημερίδα «Real News».

View original post 1,526 more words