Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books, Volume II
ΦΑΙΔΡΑ/PHAEDRA
 
(Απόσπασμα-Excerpt VΙΙ)
 
Δε σ’ το κρύβω:
πολλές φορές ονειρεύτηκα να κρυφτώ σ’ ένα θάμνο, στο δάσος,
να κινώ σαν αγρίμι τα κλαδιά, να με τοξεύσεις,
να ’μαι το σπάνιο θήραμά σου· — όταν θα μ’ έπαιρνες μετά στα χέρια σου να με φέρεις στο αμάξι
θα ’χα στα μάτια μου λέω δυο πράσινα φύλλα για να μπορείς να σκύψεις
σιμότερα στο πρόσωπό μου.
Τί κυνηγάς, αλήθεια; Μήπως
όλα σου τα θηράματα τα προσφέρεις στην Άρτεμη; Πολύ θα το ’θελα ωστόσο
ένα φτερό σε χρώμα βαθυγάλαζο για το καπέλο μου· — ίσως θα μπορούσες
ν’ αφιερώσεις κάτι και σε μένα. Βαθυγάλαζο, ναι,
όπως τα μάτια μου, και τα δικά σου εξάλλου· — θυμάσαι;
μας το πρωτόπε ο πατέρας σου. Κολακεύτηκα τότε·
ίσως το ίδιο κι εσύ· — είχες κοκκινίσει· κείνη τη νύχτα
έξω στο προαύλιο, με τις λυχνίες κρεμασμένες στην κληματαριά,
όταν πρωτὄρθες στην Αθήνα
για τα Ελευσίνια — τί αξέχαστες μέρες.
 
 
I don’t hide it from you, many a time I thought of hiding
in a forest shrub, to shake its branches like a wild animal,
that you’ll aim at me, that I become your rare prey; and then
when you’d take me in your hands and bring me to the cart
I’d have two green leaves on my eyes so that you could lean
down closer to my face.
Truly, what do you hunt?
Do you offer all your prey to Artemis? I’d much love
to have an ultramarine feather for my hat; perhaps you
could offer something to me. Yes, ultramarine,
like my eyes and yours of course; You remember?
Your father told us this for the first time; I felt flattered
back then; perhaps you did too. You were red. That night,
outside in the courtyard, with the lamps hanging from
the grapevine, when you had just come to Athens for the
Eleusines — how unforgettable  times.